Gustave Miklos (1888 Budapeszt – 1967 Oyonnax)

Studiował w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych i Rzemiosła (1904-1906). W 1909 roku wyjechał do Paryża. Na początku swojego pobytu w stolicy Francji uczył się w Académie de la Palette pod kierunkiem Henriego Le Fauconniera i Jeana Metzingera. Podczas I wojny światowej zaciągnął się do armii francuskiej . Stacjonował m.in. w Salonikach, gdzie wcielono go do korpusu archeologicznego pracującego nad restauracją kościoła św. Jerzego. To właśnie tej podróży Miklos zawdzięczał swe późniejsze zainteresowanie sztuką bizantyńską i mozaiką. W 1919 roku powrócił do Paryża. Zastał wówczas swoje atelier w opłakanym stanie: nieszczelny dach sprawił, że wiele składowanych w studiu prac uległo zniszczeniu. Od 1920 roku Miklos pracował w atelier Jeana Dunanda. Wystawiał swoje prace w Galerie L’Effort Moderne, prowadzonej przez Léonce’a Rosenberga. Do jego najważniejszych prac należały meble i dywany wykonane do mieszkania słynnego marszand Jacquesa Douceta. 

Literatura:

  • Danuta Cichocka, Gustave Miklos : un grand oeuvre caché, t. 1:  livres, reliures, graphismes, Paris 2013-2014.
  • Danuta Cichocka, Gustave Miklos : un grand oeuvre caché, t. 2: Le moderniste byzantin , Paris 2013-2014.