Pinchus KRÉMÈGNE (1890 Żołudek – 1981 Céret)

Pochodził z wielodzietnej rodziny żydowskiej. W latach 1909-1912 studiował rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie, gdzie poznał Chaima Soutine’a i Michela Kikoïne’a. Po skończeniu nauki w 1912 roku wyjechał do Paryża, zamieszkał w La Ruche i zaprzyjaźnił się z Henrykiem Epsteinem. Około 1914 roku przeniósł akcent w swej twórczości z rzeźby na malarstwo. Po zakończeniu I wojny światowej wiele podróżował, między innymi do miejscowości Céret na południu Francji; był także na Korsyce i w Pirenejach. Podczas II wojny światowej przebywał w centralnej części Francji, departamencie Corrèze, pracując jako robotnik rolny. Po wojnie wrócił do Paryża, skąd w latach 1949–1956 wielokrotnie podróżował do Izraela. Od 1960 roku mieszkał na stałe w Céret. 

W początkowym okresie jego malarstwo wyróżniało się ciemną gamą barwną oraz fantastyczno-groteskową tematyką. Po I wojnie światowej malował ekspresyjne pejzaże i sceny rodzajowe. W latach dwudziestych wypracował swój własny styl charakteryzujący się kontrastowymi zestawieniami kolorystycznymi i wyrazistą fakturą. Jego prace budziły zainteresowanie wielu prominentnych marszandów i kolekcjonerów epoki, w tym Paula Guillame’a oraz Leopolda Zborowskiego.