We wczesnym dzieciństwie, po śmierci matki, przeniósł się wraz z ojcem do Warszawy. W wieku dwunastu lat wyjechał ponownie do rodzinnego Czutowego, a dwa lata później rozpoczął edukację artystyczną w Szkole Sztuk Plastycznych w Myrhorodzie. Wybuch wojny w 1914 roku uniemożliwił mu dalszą naukę. Wstąpił do oddziału kawalerii w Połtawie i podczas jednej z bitew został ranny. W 1919 roku wyjechał do Grecji, gdzie przez dwa lata studiował w Szkole Sztuk Plastycznych w Atenach. W 1923 roku przeniósł się na stałe do Paryża. Tam tworzył w pracowni mozaik „Gentile i Bourde”, a w 1927 roku rozpoczął współpracę z witrażystą Jeanem Gaudinem. Spotkanie to wywarło na nim ogromne wrażenie i zaowocowało zauroczeniem techniką witrażu. W latach dwudziestych Eleszkiewicz powrócił do malarstwa. Tworzył ekspresyjne pejzaże i sceny rodzajowe ukazujące prowincjonalne miasta i ludzi biednych, doświadczonych przez los. Niektóre z jego kompozycji mają charakter symboliczny, zbliżają się wręcz do surrealizmu. Cechy charakterystyczne jego twórczości to zamaszysty, zdecydowany rysunek, ciemne barwy i masywne formy otoczone wyraźnym konturem. Artysta zaprojektował wiele mozaik, był wybitnym rysownikiem i autorem witraży dla kościołów we Francji. W latach dwudziestych odbyły się ważne wystawy prac Eleszkiewicza w Art du Montparnasse i w Drouot-Provence. Po śmierci artysty prezentowano jego dzieła we Francji, a także w Lipert Gallery (1986) w Nowym Jorku.
Wystawy w Villa la Fleur:
Literatura:
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.