Zofia Schomberg-Szymberska (1884 Warszawa –1943 Aix-les-Bains)

Kształciła się w Warszawie w szkole lekarskiej. Po studiach wyjechała do Włoch, a następnie do Paryża, gdzie uczęszczała na wykłady Henriego Bergsona. Jej przygoda z malarstwem zaczęła się we francuskiej stolicy. Leczyła się wówczas psychiatrycznie u doktora Józefa Babińskiego – słynnego neurologa i neurochirurga polskiego pochodzenia. Prawdopodobnie, początkowo malarstwo traktowała jako formę autoterapii. Malarka była siostrzenicą pisarza i krytyka Michała Mutermilcha – męża Meli Muter w latach 1899–1919. Dzięki protekcji Meli Muter, kontynuowała swe poszukiwania artystyczne i od 1921 r. wystawiała obrazy na salonach paryskich. Benówna związana była z pisarzem Tadeuszem Szymberskim. Do grona jej znajomych należeli Stanisław Ignacy Witkiewicz oraz słynny antropolog Bronisław Malinowski. Artystka malowała m.in. portretyi pejzaże o charakterze onirycznym. Podczas II wojny światowej wraz z mężem, który był pracownikiem Biblioteki Polskiej w Paryżu, wyjechała do Aix-les-Bains. W 1943 r. Tadeusz zmarł na zawał serca. Strata najbliższej osoby była dla malarki zbyt bolesna. Tego samego dnia odebrała sobie życie w odmętach jeziora Bourget.